راننده پایه یک نویسنده : نادر حمیدی

^{_{راننده پایه یک}}

^{_{(داستان کوتاه )}}

^{_{بقلم : نادر حمیدی}}

 ^{_{تمام راه و چاه رانندگی را یاد گرفته بود ، علائم راهنمایی و رانندگی را حفظ شده بود ، با جسارت می توان گفت که او یک راننده ماهری شده است .}}

^{_{و او سُکان به دست در کوچه و خیابان های شهر می گشت ، و بوق زنان از کنارریش سفیدان شهر می گذشت ، شاید به ریش آنان هم می خندید .}}

^{_{و لی بر عکس او ؛ ریش سفیدان به حال او گریه می کردند چون تجلی گاه آنان و آینه کودکیشان شده بود .}}

^{_{واز شدت شرمساری ازاو روی بر می گرداندند و چنان وا نمود می کردند  که او را نمی بینند تا سوار ماشینش شوند .}}

^{_{و هیچ کس جرأت نداشت به او بفهماند آن سُکان یا فرمان ماشینی که دست اوست باقی مانده ماشینی است که چندین سال پیش دراین دره واژگون شده بود و هیچ اثری از سرنشینانش بر جای نماند .}}

^{_{اما راننده ما بوق زنان به راه خود ادامه می داد و دور دور می شد و تنها رد پاهای پا پتی آن بر جای می ماند . /}}